fangry

Jakże trudno porównać
tyle piękna na świecie
nie dorówna nic temu
ukrytemu w kobiecie.

Słońce kwiaty maluje
ciepłem pąki rozwija
jednak prędko przekwita,
jej uroda nie mija.

Świat smutkiem zabarwiony
pełen nerwów,przykrości
jej uśmiech przepełniony
dużą dozą radości.

Gdy do domu powracasz
zmęczony trudem walki
wpadasz wprost do bram raju
w ramiona swej westalki.

Gdy wir wojny cię wessie
w boju padniesz skonany,
ulgę w męce przyniesie
opatrzy cięte rany.

Nawet Stwórca najwyższy
co stworzył ziemię i morze
w porę się zorientował,
bez niej, świat żyć nie może.

Cześć oddaję starannie
z niemałym jednak trudem
ogłaszam z uległością
-IX jesteś świata cudem.

IDOL