VulpesVulpes

Ballada o szczęściu 

Był sobie raz zielony las, 
a w lesie sejm burzliwy, 
Bo zwierząt chór, prowadził spór, 
co znaczy być szczęśliwym. 
Więc bury miś, kudłaty miś 
pomedytował krótko: 
Szczęśliwym być, to miodek pić, 
i mieć porządne futro. 
Pracować wciąż i piąć się wzwyż, 
orzekła mała mrówka. 
A ślimak rzekł: mieć własny dom, 
z garażem i ogródkiem. 
Przyleciał kos i zabrał głos, 
i rzekł niewiele myśląc: 
szczęśliwym być, to z losu drwić 
i gwizdać na to wszystko. 
Zasępił się posępny sęp 
i rzecze zasępiony: 
A czy ja wiem, szczęśliwszy ten, 
kto ma silniejsze szpony. 
A polny wiatr obieżyświat, 
przyleciał z końca świata: 
Szczęśliwym być, to znaczy żyć, 
nie robić nic i latać. 
Aż wreszcie ktoś na pomysł wpadł 
wśród sporów i dociekań: 
A może by, a może tak 
zapytać też człowieka. 
I właśnie tu, aż mówić wstyd, 
skończyła się ballada. 
Bo człowiek siadł, w zadumę wpadł 
i nic nie odpowiadał.. 
Pozdrawiam !